τις μειώνω σε αριθμό και
τους κλέβω τις προτάσεις και
μόνες τις αφήνω σαν κι εμένα και
μετά
μετά τις κόβω στη μέση και
μένουνε μετέωρα τα σύμφωνα χωρίς ένα φωνήεν και
είναι οι λέξεις μου μισές και ποιος τώρα να τις καταλάβει και
μετά
και μετά και
μετά
τις θρυμματίζω και μετά
τις καταπίνω και πάλι μετά
βήχω και
λέω πως αρρώστησα και
δεν αρρώστησα
μόνο
να
το σώμ' ανέλαβε να πάρει πάνω του την ευθύνη για
τα κόκαλα που τρίζουν και για
τα μάτια που δακρύζουν και για
τις νύχτες που δεν κοιμάμαι και
τις μέρες που κάτω από το πάπλωμα ξεχνιέμαι και
δεν αρρώστησε το σώμα
αρρώστησα
εγώ αρρώστησα
εγώ και
και πέθανα
πριν από μέρες ήταν η κηδεία, μα
σε κλειστό ήτανε κύκλο να μην προκληθεί κανένας πανικός γιατί
μαζευτήκαμε πολλές οι θανατικές ιστορίες και
οι φανατικές κατηγορίες και
τελικά μόνο το σώμα ήρθε και
θρήνησε, συνήλθε και επανήλθε
κοντά σας και
ό,τι με θέλετε μπροστά σας
θα το έχετε και
και θα ΄ναι σα
να ήμουνα εκεί σα
να μην ήμουνα στα αληθινά νεκρή και
και πείστε το κι εκείνο πως είμαι ακόμα ζωντανή,
να έχει κάποιος απ' τους δύο μας να ελπίζει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου