Δευτέρα, Μαρτίου 16, 2015

σύνταξη δεν βρίσκω και



διαλέγω τις λέξεις και
τις μειώνω σε αριθμό και 
τους κλέβω τις προτάσεις και 
μόνες τις αφήνω σαν κι εμένα και 
μετά

μετά τις κόβω στη μέση και 
μένουνε μετέωρα τα σύμφωνα χωρίς ένα φωνήεν και 
είναι οι λέξεις μου μισές και ποιος τώρα να τις καταλάβει και 
μετά
και μετά και 
μετά 

τις θρυμματίζω και μετά 
τις καταπίνω και πάλι μετά 
βήχω και 
λέω πως αρρώστησα και
δεν αρρώστησα 
μόνο
να

το σώμ' ανέλαβε να πάρει πάνω του την ευθύνη για 
τα κόκαλα που τρίζουν και για 
τα μάτια που δακρύζουν και για
τις νύχτες που δεν κοιμάμαι και 
τις μέρες που κάτω από το πάπλωμα ξεχνιέμαι και
δεν αρρώστησε το σώμα 
αρρώστησα 
εγώ αρρώστησα 
εγώ και 

και πέθανα 
πριν από μέρες ήταν η κηδεία, μα
σε κλειστό ήτανε κύκλο να μην προκληθεί κανένας πανικός γιατί
μαζευτήκαμε πολλές οι θανατικές ιστορίες και 
οι φανατικές κατηγορίες και 
τελικά μόνο το σώμα ήρθε και
θρήνησε, συνήλθε και επανήλθε 
κοντά σας και 
ό,τι με θέλετε μπροστά σας 
θα το έχετε και 

και θα ΄ναι σα 
να ήμουνα εκεί σα 
να μην ήμουνα στα αληθινά νεκρή και 

και πείστε το κι εκείνο πως είμαι ακόμα ζωντανή,

να έχει κάποιος απ' τους δύο μας να ελπίζει. 





Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου