μπλε ιστορίες

γεια,

δεν ήθελα να ενοχλήσω
ήθελα να σου θυμίσω πως σήμερα αλλάζει η ώρα
για να μου πεις πώς ήδη το ξέρεις
και πάλι να μην καταλάβεις

σήμερα με ρώτησαν ποιο είναι το αγαπημένο μου χρώμα
τελευταία ρωτάνε πολλά
και καθετί είναι μεγάλη ιστορία

μια μπλε ιστορία

μια κοπέλα μπαίνει σε ένα μπαρ
ξεκινά να μουρμουρίζει το ρεφρέν στο τραγούδι των ηχείων
και πριν τελειώσει το κομμάτι
καταρρέει νεκρή στο πάτωμα

η αυτόματη απάντηση ήταν πάντα μπλε
μπλε είναι η θάλασσα
ο ουρανός όταν βγαίνουν τα πρώτα αστέρια
το χρώμα που τονίζει το πρόσωπο της μαμάς μου
και που διαγράφεται στις λέξεις του μπαμπά μου
μπλε ήταν πάντα οι έρωτές μου
και μπλε ήμουν εγώ
και οι μεγάλες μέρες μου

μπλε ήταν το κάθισμα λεωφορείου
που κοιμήθηκες πρώτη φορά πάνω μου

ένας άνδρας βγαίνει από ένα κτήριο
συναντά κάποιον στο απέναντι πεζοδρόμιο
τον πλησιάζει
ο ξένος χαμογελά και σκύβει το κεφάλι καταφατικά
ο άνδρας βγάζει ένα όπλο και πυροβολεί

μπλε ήταν τα μάτια σου
όταν άναβε το φλας της φωτογραφικής μου

μια κοπέλα μπαίνει σε ένα μπαρ
ξεκινά να μουρμουρίζει το ρεφρέν στο τραγούδι των ηχείων
πριν τελειώσει το κομμάτι
καταρρέει νεκρή στο πάτωμα

το ηχοσύστημα κολλάει

ξαναμπαίνει το ρεφρέν

η κοπέλα σηκώνεται

όταν φτάνει το κουπλέ

εκείνη ξαναπεθαίνει

τέλος πάντων
δεν ήθελα να ενοχλήσω
μονάχα να σου γκρινιάξω λίγο
πως είναι ανήθικο να φορά ο ταξιτζής το άρωμά σου


ΥΓ το αγαπημένο μου χρώμα φέτος είναι το κόκκινο