Απόνερα

Α: ο κόσμος αφήνει απόνερα προς τα μπροστά

γι αυτό εμείς μένουμε πίσω να κολυμπάμε πλάγια

Φ: ένα κορίτσι έπλεξε τα μαλλιά της με χαρτάκια μάλμπορο

και καπνίζει τώρα με ένα σπίρτο όλη μέρα

Β: μου αρέσει το κρασί

γιατί οι άνθρωποι νομίζουν πως γελάω

Γ: μου αρέσεις εσύ

γιατί γίνομαι άνθρωπος

Β: και πέφτω στην ίδια παγίδα

Α: αν στον καθρέπτη βλέπεις όλες τις αντανακλάσεις μαζί

θα πρέπει να ορίσουμε ξανά τι θα πει διαύγεια

και μην ξεχάσουμε να αναφερθούμε στ' όνειρο

Β: υπάρχει μια στιγμή

που γίνεται το κλικ

Γ: υπάρχουν στιγμές

που βγάζεις ηχητικά εφέ από το στόμα

Β: ο φόβος είναι πραγματικός

όταν περιμένεις

κι όχι όταν φοβάσαι

Γ: η αναμονή είναι βαρετή

όταν γνωρίζεις τα σημάδια

Φ: ένα αγόρι παίζει με ζογκλερικά μπαλάκια

και σιγομουρμουρίζει πιθανότητες

Α: ακούς;

Α,Β: δε μίλησα

Α: ακούς;

Β: αντιφατικό

είναι το πόσο αντιφατικό

δεν είναι

Α: αν ήταν η ζωή μας γραμμική

θα σου μιλούσα για πράγματα παράλογα

που συμβαίνουν αντί να υπάρχουν

Φ: είναι ένα παιδί που λαχταράει να βουλιάξει

Γ: με αγχώνουνε τα ζώα

γιατί θέλουν μόνο αγάπη

Φ: είναι ένα χέρι τεντωμένο προς τον ήλιο

με μαυρισμένα μόνο τα ακροδάχτυλα

Α: ο χρόνος αφήνει απόνερα προς τα μπροστά

άρα πάει προς τα πίσω;

Β: προχωράω προς το παρελθόν

και νοσταλγώ το μέλλον

Γ: ευτυχώς

Β: η νοσταλγία είναι ομορφότερη ανάποδα

Γ: ευτυχώς

Β: είμαστε ήδη η τελευταία σελίδα

Α: και το παρόν;

μέσα στη θάλασσα;

(παύση)

Α: οι πλάκες της Γης ανοίγουν σαν μια τάπα που βγαίνει

η στάθμη πέφτει στο κέντρο

κι απ' τα πλάγια το νερό κάνει γωνίες

Β,Γ: τώρα πιο πολύ σου μοιάζει

Β: κι αν μιλάμε μόνο για χάρτες

τότε όντως οι πιγκουίνοι θα έπρεπε να πέφτουν προς τα έξω

Γ: γι αυτό καλύτερα

Β: καλύτερα να μη μιλάμε για χάρτες

Γ: είχες δίκιο

τόση ώρα μιλούσαμε για τον πλανήτη

Β: που είναι φτιαγμένος από χαρτί

και μολύβι

Γ: καλύτερα

θα ήθελα να με αγαπάς λίγο καλύτερα

Α: αλλά φτάνει τώρα πια

όλα αυτά ανήκουνε

στο μέλλον