κάτι παραπάνω

αγαπώ τις σχισμές σου,
μόνο εκείνες που δεν έσχισα εγώ

και μου λείπουν τα δόντια σου
όσο λιμάρω τα δικά μου να λυτρωθώ

ό,τι έσπασα
μένει κομματιασμένο
κι ό,τι προσπάθησα
δεν έγινε ποτέ

κι αν έγινε
δεν θα ξεχάσω,
αν θα ξεχάσεις,

τώρα,

ξέχνα με απλά

τώρα,

μην με ξεχνάς τόσο σκληρά,

μονάχα πως υπήρξα πραγματικά,

τώρα,

μίλα μου

όσο περιμένω,

σε λίγο φεύγω
και θέλω να ξέρω πως υπήρξα κάτι παραπάνω
από πληγή

αν θα βρω τους λόγους μου
που θάβεις στην άμμο σαν παιδί

ακόμη στροβιλίζομαι 
ανάμεσα στους κόσμους μας
και δεν μοιάζω σταθερή