6 ώρες
45 λεπτά
κάμποσα δεύτερα
και εγώ παγωμένη
ή πάγος
ή φωτιά
από την καταστροφή
δεν έχει απαλλαγή
θα μου λείψουν τα φώτα
θα μου λείψουν τα βλέμματα
θα μου λείψουν τα συχνά
και τα μικρά
τα βιβλία
και οι μουσικές
οι ταχυπαλμίες
και οι κινήσεις στο λαιμό να ηρεμήσουν την ανακοπή
το αεροπλάνο θα μείνει στάσιμο,
εδώ,
εκεί,
κάπου στη μέση
για πάντα
και εγώ δεν θα φύγω
και δεν θα φτάσω
και κανένα δεν θα ξεχάσω
να προσέχω,
εντάξει,
να προσέχω
το ραγισμένο μου μυαλό
να κρατήσω ολόκληρο με σελοτέιπ
να μου πάρει η πόλη το μυαλό
αλλά να μείνω μυαλωμένη
ή πάγος
ή φωτιά
ή και τα δυο μαζί.
πάγος το κορμί,
φωτιά να καίει σε στομάχι και σε στέρνο
και εγώ το βράδυ να ξερνάω
χιόνι λιωμένο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου