μαργαριτάρια αναβλύζουν πίσω απ' τα βλέφαρά μου
και στεγνώνουν πάνω στο δέρμα μου,
μόλις στεγνώσει και το αίμα που κυλά από τις σχισμές πάνω του
έχω μια πικρόγλυκη γεύση στο στόμα μου
και μια ντουζίνα αναμνήσεις στο κεφάλι μου.
όλες τους όμορφες.
τόσο όμορφες που δεν τις αντέχω,
που πρέπει με κάποιον τρόπο να τις διώξω μέσα από ένα σώμα που τρέμει
λέξεις παλιές, κινήσεις στοιχειωμένες
νιώθω τόσο που πονάει,
τόσο που γιατρεύεται κι ο πόνος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου