Τρίτη, Δεκεμβρίου 20, 2011

hearts don't have boundaries.

πόσο εύκολο να σε αγαπήσω
και πόσο γρήγορο

μέσα στη φασαρία
το κλάμα και η θλίψη
μπερδεύονται με γέλια, με πειράγματα
και χαμόγελα που βρέχονται από τις αλμυρές ψιχάλες

στο κέντρο εσύ 
αναποφάσιστη,
δεν ξέρεις, να κλάψεις ή να γελάσεις;
μα τελικά τα κάνεις και τα δυό..

φεύγεις..
όλοι φεύγουν
έτσι φαίνεται
μα μην φοβάσαι
εσύ θα είσαι πάντα εδώ
πάντα κοντά 
γιατί τα χιλιόμετρα και τα ναυτικά μίλια έχουν σύνορα,
οι καρδιές όμως όχι

αγκαλιές,
φιλιά και χάδια αποχαιρετισμού
λόγια αγάπης 
και λέξεις συγκίνησης

τα δακρυσμένα μάτια λάμπουν στο φως των αστεριών
ενώ ένα καράβι βογκά και σφυρίζει λίγα μέτρα μακρυά..
Σε καλεί πίσω, 
από εκεί που ήρθες
μόλις πριν ένα χρόνο
και μας χάρισες έναν υπέροχο άνθρωπο: εσένα

θα μου λείπεις
μα θα σ'αγαπώ πιο πολύ απ' αυτό
ώσπου να σε δω ξανά
και να χαμογελάσω με την ιδιόρρυθμη για μένα σύνταξή σου

πόσο εύκολο να σε αγαπήσω,
πόσο γρήγορα
και πόσο γρήγορα φεύγεις

τα κύματα της πόλης σου χτυπούν μανιασμένα τα βράχια
για να γιορτάσουν την επιστροφή σου
μα τώρα πια πόλη σου θα είναι και αυτή
και όποτε μπορέσεις να ξαναγυρίσεις
θα φυσήξει ο πιο γλυκός άνεμος
και μια τεράστια αγκαλιά ανθρώπων θα σε περιμένει στο λιμάνι
ίδια με αυτή που ξάπλωσε στο κρύο δάπεδο μια χειμωνιάτικη νύχτα
και κλαίγοντας στις χούφτες της
ανάμενε το πλοίο να απομακρυνθεί 
και μαζί του να πάρει κι εσένα
αφήνοντας απόνερα τις αναμνήσεις μας

οι καρδιές δεν έχουν σύνορα,
δεν έχουν όρια
όπου κι αν είσαι, σε χωράνε 
όπου κι αν είσαι, θα ανήκεις στις δικές μας
γιατί το αξίζεις
και γιατί είσαι εσύ



          Να προσέχεις... 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου