Τρίτη, Σεπτεμβρίου 16, 2014

φορεβερ

δεν χρειάζεσαι
πολλά
με την πρώτη ευκαιρία
με φτιάχνεις σε αστέρι

κάτι βλέπεις
κάτι όμορφο
κάτι παραπάνω από τα φιλμ μου
κάτι πέρα από τη σιωπή μου

εδώ θα είμαι
πάντα είμαι

άσε τις σκιές πίσω
έχεις φως μέσα στα μάτια σου τελευταία
και μου είχε λείψει η λάμψη

άσε τις σκιές
πίσω στο σκοτάδι τους
ξέρω πως με ονομάζεις φως
ακόμα κι όταν σβήνω

εδώ θα είμαι

μείνε κι εσύ στο εδώ σου
και άφησε το εκεί από τα δάχτυλά σου
καιρό το έσφιξες
άσε τα χέρια σου να ανασάνουν

εδώ είμαστε
όπου και να είμαστε

κι αν πληγώνομαι
έμαθα να επανέρχομαι
θα μικρύνω το κενό της αναμονής
για οξυγόνο

κοίταζε στα μάτια
κι όχι στο στόμα

όσοι ξέρουν να παίζουν με τις λέξεις
σε αυτές μένουν εγκλωβισμένοι
κάτι ξέρω

σε θέλω ανόητη
όσο είσαι εσύ

ραντεβού στην πόλη των ονείρων σου.

1 σχόλιο: