όπως όταν είσαι σπίτι μόνη
αφημένη με τον αναπτήρα που βγάζει πλέον μόνο φλόγα μια στιγμή
και μετά εξαφανίζεται
και εσύ προσπαθείς ξανά και ξανά
μπας και ανάψεις το τσιγάρο
και ο αναπτήρας συνεχίζει
και εσύ συνεχίζεις το ίδιο
βλέπεις τη λάμψη και ελπίζεις
λες
ξέρω πως έχει κι άλλο να δώσει
ξέρω πως αν περιμένω κι άλλο
πως αν επιμείνω κι άλλο
θα έχει κι άλλο για να δώσει
και ανατρέχει η μνήμη σου
στην τελευταία φορά που άκουσες για αναπτήρα που τελείωσε
και ξεκίνησε μόνος του μαγικά μετά από καιρό
χρειάστηκε απλά χρόνο
σαν το τηλεκοντρόλ
που έβγαλες την μπαταρία
και την ξανάβαλες
και κέρδισες έτσι
δυο-τρεις ακόμη μέρες
κι όταν ξέμεινε ξανά
ξανά, το ίδιο έκανες
μέχρι που η μπαταρία δεν είχε
στα αλήθεια πια δεν είχε
άλλο για να δώσει
και τότε
αντί να πάρεις άλλη μπαταρία
αντί να αλλάξεις το κανάλι απ’ την οθόνη
έμεινες στον καναπέ
είπες
τι να κάνουμε
κι αφέθηκες να βλέπεις διαφημίσεις
μέχρι να σε πάρει ο ύπνος
είχα ρωτήσει πώς θα ‘ταν η ζωή αν ήμασταν ταινία
ποια θα ήταν πρωταγωνίστρια και ποιος κομπάρσος
και εσύ είπες η ζωή είναι σειρά
οι πρωταγωνιστές αλλάζουν μα
ας επανατοποθετηθώ
η ζωή δεν είναι ταινία
η ζωή δεν είναι σειρά
ποια είναι η ιστορία;
αυτό ήθελα να πω·
σε δέκα χρόνια από τώρα
ποια θα είναι η ιστορία;
θα ήθελα να ήμαστε μια ιστορία όμορφη
κάθετί όμορφο έχει τα σημάδια του
κάθετί όμορφο
έχει τα ψεγάδια του
αυτό συνέχιζα να λέω όσο πάταγα ξανά και ξανά τον αναπτήρα
και όταν καμιά φορά έβγαζε για ένα δεύτερο φωτιά
έλεγα είμαστε κοντά
τώρα στα αλήθεια είμαστε κοντά·
αν συνεχίζω να πατάω
-κι ας ξεκινά κράμπα στα δάχτυλα-
θα ανάψει το τσιγάρο
κι όταν η κράμπα δυνάμωνε
έλεγα
φταίει η κράμπα μου και δεν έχω πώς ν' ανάβω σωστά
φταίει το χέρι μου
και δεν εμφανίζεται φωτιά
θέλει να ξεκουραστώ απλά
να προσπαθήσω πάλι αύριο
προς το παρόν
ας σταματήσω να στρίβω τσιγάρα
προς το παρόν·
προς το παρόν
και προς το παρελθόν μας
ψάχνω να βρω μια καλή ιστορία
και βαράω με δύναμη στον τοίχο το τηλεκοντρόλ
κι όταν το κανάλι παραμένει
λέω ο τοίχος φταίει
και στην τελική
καλές και οι διαφημίσεις
εγώ φταίω
που δεν αγάπησα τις διαφημίσεις αρκετά
όλα τα προγράμματα έχουν διαφημίσεις
έτυχε τώρα
έτυχε
κι έπεσα σε ώρα τηλεμάρκετινγκ
έτυχε κι έπεσε καταλάθος το τηλεκοντρόλ στον τοίχο
και δεν ανάβει και το αναθεματισμένο το τσιγάρο
ας κοιμηθώ//
προς το παρόν
ψάχνω να βρω μια ωραία ιστορία
μα σχεδόν κάθε σημείο είναι μολυσμένο
και πριν καλά καλά φτάσει να τελειώσει η πράξη
αρρωσταίνει κι άλλο η αφήγηση
και εγώ μου φτιάχνω σούπα
και λέω
άρρωστη, δεν μπορείς να κρίνεις μια ιστορία
πρέπει να την αφήσεις για να γιάνει
πρέπει να περιμένεις
τόσο
που έχεις περιμένει
δεν μπορεί
κάποια στιγμή
θα αξίζει
θα φτάσει μια μέρα που θα λες
δες, τα πρώτα χρόνια ήταν τα δύσκολα
η πρώτη πενταετία ήταν δύσκολη
η πρώτη μας ζωή μονάχα είναι δύσκολη
αλλά η επόμενη θα μας γλυκάνει
δεν μπορώ πλέον να βρω
προς το παρόν
προς το παρελθόν
και προς το μέλλον μας
καμία όμορφη ιστορία
βλέπω το ένα πλάνο μετά τ' άλλο να χωλαίνει
μαζεύονται παράσιτα και σιγά σιγά η εικόνα χάνει
ας κοιμηθώ //
ξεκίνησε η ιστορία μας
και εγώ ήμουν ματωμένη
με πήρες στα χέρια σου
κι έβαλες τη μύτη μέσα στα μαλλιά μου
άρχισε το αίμα να μυρίζει
χωρίς να αφήσεις το χέρι να πάει πουθενά
πέταξες το πρόσωπό μου μακριά
άρχισες να τινάζεσαι σαν σκυλί μετά το μπάνιο
ίσως και να σου ταιριάζει τελικά
να σε πονάνε
είπες
επίτρεψέ μου
ευγενικά
να διαφωνίσω
