Κυριακή, Ιανουαρίου 27, 2019

μπλου άουτ

τουλάχιστον πριν
μπορούσα να αναπνεύσω
μπορούσα να καταπιώ
μπορούσα να κοιμηθώ
τουλάχιστον

το ελάχιστο
που μπορείς να κάνεις τώρα για μένα
είναι να με βασανίσεις

να μου δείξεις
τι θα πει
πονάω αυτόν που αγαπάω

το ελάχιστο
μέχρι εκεί μπορώ να κάνω τώρα
το ελάχιστο

και να φύγω

διακοπές με τον εαυτό μου
με φωτοτυπίες της σχολής στην τσάντα
που δεν θα βγουν ποτέ από τη ζελατίνη
και μπύρες που θα αγοραστούν
και δεν θα καταναλωθούν ποτέ
γιατί επαναστατεί το στομάχι μου και βγαίνει εκτός

όχι, λέει
δεν συμμετέχω εγώ σε αυτήν σου την παράνοια
είσαι μόνη σου
έτσι δεν ήθελες;
μόνη σου τώρα


βαθιά ανάσα
μία
τόσο μπορώ

βαθιά πληγή
και ξένη
χαραγμένη σε άλλη γλώσσα
να μην καταλάβουμε ποτέ
τι έγινε
ποιος το έκανε
γιατί
γιατί, αγάπη μου
γιατί μου το κάνεις αυτό

γιατί
σταμάτησες
να είσαι ευτυχισμένη
δίχως τη συναίνεσή μου;

λοιπόν
λυπάμαι
μα δεν ρώτησα κανέναν τελικά
και πνίγηκα αθόρυβα
βγάλτα τώρα πέρα με ένα πτώμα
κλειδωμένο στην προσωπική μου ντουλάπα μες το σπίτι σου
εδώ και μήνες

τώρα άρχισε να μυρίζει
κάνε μου μια χάρη
κάνε ένα κουράγιο και φέρε τη σφουγγαρίστρα
εγώ θα γεμίσω τον κουβά


γιατί;

λοιπόν
λυπάμαι
δεν θυμάμαι
σίγουρα δεν θυμάμαι
προτιμώ να μην θυμάμαι ίσως
γιατί λυπάμαι

2 σχόλια: