Τρίτη, Μαρτίου 13, 2012

something's wrong

Έχεις δίκιο, άλλαξα
και συνεχίζω, αλλάζω.
Μια φωτιά λιώνει καθένα από τα κομμάτια
του εαυτού μου που ήξερα.

Μα φαίνεται κι εκεί, ανάποδα είν' όλα- 
όσο μεγαλώνω, όλο και περισσότερο παιδί γίνομαι,
οι σκέψεις μου πιο χαμένες,
τα σύναισθήματά μου ακόμη πιο έντονα
κι ακόμη πιο παράλογα.
Η υπομονή χάνεται,
ο χαρακτήρας αλλοιώνεται,
και η λογική... Η λογική;

Μα γιατί τα κάνω όλα ανάποδα;
Η ωριμότητα που τόσο πρόωρα λέγαν με είχε επισκεφτεί,
τώρα με εγκαταλείπει,
παλιές πληγές που τότε μια μικρή είχε γιατρέψει,
ανοίγουν ξανά.

Εφιάλτες παραμονεύουν τώρα πιο συχνά
και κάτω από το κρεβάτι μου μπορεί να μην κρύβονται τέρατα,
και μπορεί να μην κρύφτηκαν ποτέ,
μα ο φόβος φωλιάζει μεσ' την καρδιά μου,
που τώρα χτυπά πιο συχνά,
που τώρα χτυπά αντίστροφα στο χρόνο.

Και να 'μαι πάλι παιδί,
μα χωρίς παιχνίδια αυτή τη φορά,
χωρίς την προστασία την άγνοιας,
με απαιτήσεις και ερωτήσεις.
Αχ, γιατί να τα κάνω όλα ανάποδα!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου