we had a deal

μπορεί έξω να σφύριζε μανιασμένος ο χειμώνας
μα μέσα στον κορμό έκαιγε λάβα
και ένα-ένα τους τα κλαδιά έλιωναν στο πάτωμα,
πλημμυρισμένο με δάκρυα
και ξεραμένο από χαρά

η ώρα όλο πλησίαζε
και όλο δεν ερχόταν
μα όλοι το γνώριζαν-
το δέντρο θα έπεφτε
κι η στάχτη του θα συνέχιζε να καίει τις ρίζες,
ώσπου να φυσήξει άλλος αέρας,
θαλασσινός.

-στην τελική, βάλ' τα με τον χρόνο που δεν γυρνά αρκετά γρήγορα.
σίγουρα κι εκείνος έχει συμβάλει σε αυτή την πλεκτάνη που σε παγίδευσε...
καημένη αράχνη-