37,2

καλημέρα
καλησπέρα
καληνύχτα
ένας κύκλος γύρω από τον κύκλο
σε αντίθετες κατευθύνσεις
έτσι για να μπερδευτείς
ξημέρωσε
και ο κύκλος δεν τελειώνει
κι εσύ ακόμη μουρμουρίζεις
ότι κύκλοι υπάρχουν μόνο στα παραμύθια
και απογοητεύεσαι απ' το μυαλό μου
που σκέφτεται τη ζωή σε γεωμετρικά σχήματα
ενώ είχα τόσες προοπτικές
να ξεχωρίζω
να αναγνωρίζω
ένα σωστό και δύο
χιλιάδες λάθη
μόνο που το σωστό είναι μπλε
και τα λάθη είναι μαύρα
και δεν φαίνονται
σωστά
αλλά
υπάρχει τώρα ανάμεσα στα σώματά μας μία ίνα
ή ένα νήμα
οδοντικό
γιατί πονάνε τα σαγόνια μου
που κάπως τρεμοπαίζει
ενώ συνεχίζει να ξημερώνει
καλημέρα
ή καλύτερα
για τους δυο μας
καλησπέρα
και αποφεύγουμε την καληνύχτα
γιατί δονείται το νήμα μας
τριάντα επτά φορές
και άλλες δύο
μια για τον καθένα
και τρομάζουμε
δεν μας αρέσει να τρομάζουμε
και μας πάει βόλτες το σχοινί
δεν μου αρέσει να τρομάζουμε
δεν μου αρέσει να με τρομάζεις
γιατί είσαι καλός σε αυτό
και εγώ είμαι καλύτερη
και μόνο εδώ
δεν μου αρέσει
που στα όνειρά μου συνδέονται οι εποχές
και όταν ξυπνάω πρώτα καπνίζω
και μετά βάζω θερμόμετρο
τριάντα επτά
και δύο
ένα για τον καθένα μας.

drunk

ε
λίγο τρέμω αλλά κάτι κάνω
ξες λένε είναι τώρα
η φάση που όλα βγαίνουνε
μα εγώ τα 'χω αμπαρώσει.

ποιος έχασε πάλι το κλειδί;

μην της το πείτε πως δε το χάσαμε
τα 'χει χαμένα.

ε
τώρα ήρθε μήνυμα
ενώ έγραφα το τώρα
και τώρα σκέφτηκα
το ποίημα που δε διάβασες ποτέ.

η ιστορία τρώει τον εαυτό της
εγώ τρέφομαι από ιστορίες τρόμου
και η αλήθεια με τρομάζει.

και ο έρωτας;

κοίτα
έως τώρα
κάθε χ υπήρξε χ.
μεταβλητή.
κι ένας ο αμετάβλητος
εσύ.
έως τώρα
ο χρόνος δούλευε παράλληλα
η ιστορία σε αναμονή
κι οι παρεμβολές..
έ ω ς  τ ώ ρ α .

καταλαβαίνεις;

δεν καταλαβαίνω.
τόσο βαθιές οι χαραγμές
από κομμένα νύχια.
εγώ πήγα να αποδεχθώ τον πόνο
και κάπου στην πορεία εξαρτήθηκα.

χα.

πάντως
δε ξέρω
καλά τα πάω στο πληκτρολόγιο
μπα
δε νομίζω

χα.

μου αρέσει να γελάω όταν θλίβομαι.
ή μάλλον
δε μου αρέσει καθόλου.
αχ
χα.

όταν κοιτάς ανατριχιάζω.
όταν παγώνεις τρέμω.

ε ντάξει
λίγο τρέμω.
αλλά κάτι κάνω.

νομίζω παίρνεις τηλέφωνο.
αύριο θα τα θυμάμαι όλα και σίγα
όλα καλά.

συγνώμη, δε μπορώ να μιλήσω.

α
ευχαριστώ.

α
εμ μπλου
ντα μπου ντι ντα μπου ντάι.

α
ναι
ευχαριστώ 
εννοώ
που μου κέρασες τον κόσμο.

α
όχι όχι
μη φοβάσαι
απλά η φωνή δε βγαίνει
και μοιάζουν τα βλέφαρά μου με καρτούν.
χαχα.
πονάει η καρδιά μου.
αυτές τις μέρες.
πονάει.
χα
χα.

λες να μην τα θυμάμαι αύριο τελικά;
πλάκα θα ΄χει.
χα...

σε σκεφτόμουν στο δρόμο
να ξες
θύμιζες..
ναι αλλά
πάντα σε σκέφτομαι.
ενδιάμεσα από πράξεις.
χίλιες και μία εξαφανίσεις
πλας
χίλιες και μία αναπάντητες κλήσεις
επί 
χιλιάδες σπαραγμούς.
χαχαχα.
εγώ ξεχνάω.
εσύ;
ξεχνάω.
όταν πραγματικά το εννοείς
σημαίνει θυμάμαι επώδυνα
και επιλέγω
ασυναίσθητα.

ε
είπα!
το κλειδί;

μόνο άμα μείνεις
να μη φύγεις.
καταλαβαίνεις;

έκλεισε το τηλέφωνο.
θα πάρω αύριο.
θα είσαι εδώ.

και ο έρωτας;

είναι άδικα εδώ.
δεν μου αρέσει.
μυρίζει νοσοκομείο.
και πονάει η καρδιά μου.

ναι
και ο έρωτας;

και ο έρωτας, δεν κάνει θαύματα.
σ' αγαπώ.

dream sequence

βγήκε μία σύγχυση και περπατά στους δρόμους
άυπνη και άβαφη
θεέ ποιο το χειρότερο

άσχημος κόσμος, μωρό μου
και ξεχνάω γιατί
προστάτεψα τόσο εμμονικά τα λογικά μου

κρυφά όταν κοιμάσαι
φαντάζομαι καταστροφές
και φοβάμαι το θάνατο

κρυφά
όταν κοιμάσαι
περιμένω να ξυπνήσω όπως στις ταινίες
να μου ανακοινώσουν πίσω από το πλαστικό φως
πως ήμουνα σε κόμμα

η κατάσταση
δύσκολα μού είναι αληθινή
αλλά τα καταφέρνω πού και πού
και λίγο σπάω.


πανικός
και ντεπόν αναβράζον

άοσμο
άγευστο
άσχημος
κόσμος

αηδιαστικά ισορροπημένος
μα θέλω να ζήσω το μαζί ανισόρροπα
ατέρμονα
και ανελέητα

παρακαλώ