Τι θέλεις;

"Ένοχος!" ανακοίνωσε με στόμφο δικαστής.

 -Ένοχος; 

-Μάλιστα. Ένοχος, χωρίς αμφιβολία.

-Ποιο το έγκλημα;

-Ύπαρξη, αδιαφορία, σιωπή.

"Μα είναι απλά ένα παιδί!", φώναξε κάποιος από το πλήθος απελπισμένα. 

"Είναι παιδί μόνο όταν εγώ το θέλω να είναι!", αγρίεψε εκείνος. 

Το δικαστήριο γέμισε μουρμουρητά και ο δικαστής άρχισε να χτυπά με μανία το σφυρί του. 

Το παιδί είχε παγώσει και τα χέρια του έτρεμαν στην ιδέα της τιμωρίας που θα ακολουθούσε.

Όλη η φασαρία γύρω του για εκείνο είχε σβήσει. 

Άκουγε μία φωνή μονάχα-  τη δική της.

Έκλαιγε με σκυμμένο το κεφάλι, ντροπιασμένη. 

"Τι θέλεις;" του ψιθύρισε μόλις το έπιασε να την κοιτάει.

"Θέλεις να πονέσω εγώ στη θέση σου;"