μεταβατική περίοδος

είναι το κρύο που απλώνεται και μέσα μου,
είναι εκείνοι οι στόχοι που πλέον είναι αδύνατοι,
η έλλειψη η δική σου και η ζήλια που 'σαι μακρυά,
οι αναμνήσεις οι παλιές που αιμορραγούν,
τα βλέμματα τα σπινθηροβόλα και οι άγριες λέξεις οι κενές

είναι που είμαι ακόμη αλλού,
που ξέρω τι χάνω,
που φοβάμαι πως δεν σου αξίζει,
που νιώθω κάθε συναίσθημα μετά από κείνες τις έντονες νύχτες
να ξεθωριάζει μέσα μου και να μ'αφήνει κενή

είναι που κανείς δεν κοιτά αρκετά βαθιά,
που οι φωτογραφίες μου μοιάζουν ξένες
και η αδιάφορη συμπεριφορά τόσο γνώριμη

που όλο το χρόνο έχω και χρόνο δεν βρίσκω,
που τώρα πρέπει ν' ανησυχώ πως είσαι μόνη,
που νιώθω αδύναμη χωρίς να έχω προσπαθήσει

είναι εκείνο το συναίσθημα αγωνίας στο στομάχι,
ενώ στ' αλήθεια τίποτα δεν υπάρχει να περιμένω,
είναι οι τύψεις που αγνοώ,
είναι όλα που θα 'θελα σε σένα να πω μα δεν τολμώ
και την δική σου διάθεση για αυτό αμφισβητώ

είναι που όλοι τους γύρω ανεβαίνουν
κι εγώ πίσω μένω,
που δεν ξέρω πια πώς να απαντώ,
που έχω σίγουρη την ήττα
και οι παλιές μου αρετές χάνονται στο χρόνο

είναι που κι εκείνο το είδωλο δεν μ'απαντά,
που το χρόνο θέλω να σταματήσω και να κρυφτώ,
μα κανένα μέρος δεν έχει μείνει να με κρατήσει

είναι που αν κάποτε οι πιθανότητες να σου λείπω ήταν μικρές
τώρα είν' απλά μηδαμινές,
που εκείνοι που νόμιζα με ξέχασαν με είχαν ήδη διαγράψει από παλιά


είναι εκείνο που πιο πολύ πονά,
που την ανάσα μου αναστατώνει
και τα μάτια μου γδέρνει

είναι εκείνο που πάλι με θολώνει,
που τις αντοχές μου αποδυναμώνει
και που την φωνή μου κάνει κραυγή