ripped

ήταν ένα σκίσιμο στον αέρα
σαν πίξελ.

μέσα από το πίξελ
άνοιγε ο κόσμος
μας

πίσω
σκονισμένες αναμνήσεις
πάνω σε γόνατα ανίκανα

μια ρουτίνα πανικού,
μαθήματα πνιγμού
με διαλείμματα ελπίδας

καθρέπτες σε όλα τα δωμάτια
και κάθε τζαμαρία μια αντανάκλαση
να θυμίζουν ότι σπάει το γυαλί
και εκείνη
ακόμη με σκισίματα
ακροβατεί

ένα σκίσιμο στον αέρα
και μία τελευταία φράση

έβγαλα τον έρωτά μου ασπροπρόσωπο,
δεν έχει άλλο να πονάω