Σάββατο, Μαρτίου 24, 2012

Όλα καλά;

Δεν ξέρω, δεν καταλαβαίνω
και ταλαντεύομαι ανάμεσα στο συμβατικό και την αλήθεια


Μα, στ' αλήθεια,
εγώ δεν ήμουν που ποτέ δεν ρωτούσα;
Εγώ δεν ήμουν που έπαιρνα και δεν έδινα;


Εγώ ήμουν, μα ήμουν επίσης κι εκείνη που πάντα,
ήθελε και θέλει, να σε βλέπει με χαμόγελο,
εκείνη που έκλαψε όταν γύρισες την πλάτη
και που μπέρδεψε τα λόγια της μπροστά σου


Δεν ξέρω, δεν καταλαβαίνω.
Όχι εσένα, όχι εμένα.


Εκείνη είμαι που θέλει φαίνεται και πάλι
να τα κάνει όλα πιο δύσκολα


-'Ολα καλά;
-Μια χαρά..

2 σχόλια:

  1. Μα τόσο λυπητερό...κι όμορφο, απλά να..μοιάζει τόσο γνώριμη η συμπεριφορά των ηρώων..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή