To do list

Ως το μηδέν μετρούσε αντίστροφα

κι έλεγε όταν φτάσει,

τα μάτια θα ανοίξει

και θα αρχίσει ο κόσμος να αλλάζει,

μα όχι μονάχος.

Από τα δικά της τα χέρια

θα την έφτιαχνε ξανά,

κομμάτι-κομμάτι.
Θα έραβε, θα ξήλωνε

και κάθε στόχο στη νοητή λίστα της

θα πετύχαινε,

ώσπου να νιώσει καινούρια,

αν και περισσότερο εκείνη.

Δεν θα απογοητευόταν

και τίποτα δεν θα άφηνε στην τύχη.

Θα έπαιρνε πρώτη φορά τον έλεγχο

και θα έσερνε τον εαυτό της,

ακόμη κι όταν εκείνος έστριβε αυθόρμητα στη λάθος γωνία,

αναζητώντας την εύκολη λύση.

Το άπιαστο, το λάθος και το πρέπει

θα τα όριζε από την αρχή εκείνη

και πριν τελειώσει ο χρόνος

θα περπατούσε στο δρόμο με άλλον αέρα,

αυτό του νικητή,

με τελευταίο της στόχο πως

θα ήταν αυτή που ήθελε

ή, στο τέλος θα μάθαινε

και θα ήθελε αυτό που ήταν.