Μια φωτιά μέσα μου καίει.
Μια διαφορετική από τις άλλες,
π' αντί να καίγομαι με κάνει και καίω o ίδιος,
δυο φορές σαν και τη φλόγα της,
και απ' τη στάχτη βγαίνει νέα σπίθα κάθε τόσο.
Στο ένα χέρι σφίγγω μια χούφτα χώμα και νερό
και το άλλο βαστά τα σπίρτα.
Μια αγριοκοιτάζω τη φωτιά,
μια της χαμογελώ
κι εκείνη,
με απαξίωση ανέμελη παίζει με σχήματα τρελά
και την ανάσα απ' το λαιμό μου κλείνει.
Τις χούφτες μου αδειάζω πια με πάθος
και αφήνω τη μοίρα της φωτιάς μου
η μανιασμένη αναπνοή μου στο τέλος να ορίσει.
Με όρια να ονειρεύεσαι.
Να προστατεύεις τον εαυτό σου
και να κρατάς τις αποστάσεις.
Μην αφήνεις την φαντασία σου να σπάει τις άμυνές σου,
άκου το μυαλό σου,
κι ανάλογα ονειρέψου, μετριασμένα.
Γιατί όσο κι αν θα 'θελες φτερά, δεν τα χεις.
Κι άμα πέσεις, πάει το όνειρο, πάει η ελπίδα, πάνε όλα,
πας κι εσύ.
Να ονειρεύεσαι με όρια;
Να ονειρεύεσαι χωρίς όρια,
χωρίς περιορισμούς.
Να ονειρεύεσαι χωρίς λογική,
να γκρεμίζεις τα τείχη σου.
Να ξεφεύγεις,
να ελευθερώνεις το πνεύμα σου
και να πετάς μακρυά.
Να ονειρεύεσαι...
Κι αν χάσεις,
κι αν πιστέψεις σε μια ουτοπία,
να ξέρεις, εσύ τουλάχιστον, το ονειρεύτηκες.
Να προσέχεις.
Πρόσεχε πότε θα μιλήσεις,
πρόσεχε και τι θα δείξεις.
Μια πτυχή δική σου παραπάνω αν φανεί,
ίσως βρεθείς εκτεθημμένος άγρια
κι ο εγωισμός σου δεν θα τ' αντέξει για πολύ.
Μην δίνεις περισσότερο απ' ότι παίρνεις.
Ρίσκο είναι και εσύ κρέμεσαι από μια κλωστή λεπτή,
να ισοροπείς αγκαλία με τα θρύψαλα απ' την καρδιά σου-
πέφτουν εκείνα, πέφτεις κι εσύ
και μιας και το παζλ έχει διαλυθεί,
πρόσεξε, θα σπάσετε μαζί.
Για αυτό πρόσεχε, φυλάξου, κράτα λέξεις και κατάπιε φράσεις,
και σιγουρέψου πως η στιγμή έφτασε καλά, πριν της αφήσεις.
Μην σε νοιάζει.
Λιγάκι ίσως τσαλακωθεί ο εγωισμός,
μα η αξία του δεν φτάνει τη δική σου.
Να είσαι αληθινός, αυθόρμητος, ελεύθερος.
Να γελάς με πάθος
και να απαντάς αυτό που νιώθεις δίχως να διστάζεις.
Μην σε νοιάζει.
Μην τυποποιείς τον εαυτό σου.
Μην μπαίνεις σε καλούπια
και μην παίρνεις κατα γράμμα κανόνες και έτοιμα τα στάδια συμπεριφοράς.
Αν νιώσεις αμηχανία, δείξτο.
Αν νιώσεις ευάλωτος, μην το κρατάς.
Κι αν σε πληγώσουν τελικά,
το δικό τους το ψέμα ήταν
κι όχι η δική σου η αλήθεια
που φύσηξε τα τραπουλόχαρτα στο χώμα.
Μίλα.
Πάρε μέρος στη συζήτηση,
κάνε τον εαυτό σου αισθητό.
Γέλα δυνατά κι όχι από μέσα σου.
Άφησε τα σχόλια και τις απόψεις σου
να ξεκλειδωθούν έξω από τα χείλη σου.
Γίνε το άτομο με το οποίο θα ΄θελες να περνάς το χρόνο σου,
μην αφήνεις ανασφάλειες να σε πετάνε στο σκοτάδι.
Σιώπησε.
Λόγια χωρίς νόημα, χάνουν τη σημασία ύπαρξής τους.
Οι άνθρωποι δίπλα σου θα ξέρουν πως μιλάς μονάχα όταν έχεις κάτι για να πεις,
κι εσύ δεν θα χρειάζεται να σκαλίζεις το μυαλό σου να βρεις προτάσεις ανούσιες,
μόνο για να αποφεύγεις να σοκάρεις με την απροσδιόριστη ησυχία σου.
Άκου, χαμογέλα ή κατσούφιαζε
και μίλα, όταν αξίζει να το κάνεις.
Μην μετράς τις λέξεις σου.
Άστες να βγαίνουν όταν θελήσουν εκείνες,
μην υπολογίζεις τον ήχο που θα κάνουν όταν θα φεύγουν από μέσα σου,
αλλά μονάχα το νόημα που τους δίνεις καθώς θα τις μιλάς.
Σιώπησε όταν νομίζεις, μίλα όταν το θέλεις
και μην σε ντροπιάζει ούτε η σιωπή ούτε η πολυμιλία σου.
Να είσαι αυθεντικός.
Μην κόβεις και μην ράβεις φράσεις για να ταιριάξουν στο προφίλ που θέλεις να πλασάρεις.
Μην τα παρατάς όταν νομίζεις δεν ανήκεις.
Να είσαι αυθεντικός.
Πρόσεξε τις κινήσεις σου.
Βάλε χάρη κι ομορφιά.
Κοίτα να ταιριάξεις στο ρυθμό
και οι άλλοι να σε θαυμάσουν.
Χόρεψε με την ψυχή σου
και τίναζε τα μαλλιά σου.
Χόρευε για σένα
και χόρευε σαν να 'σουν μόνος.
Να προστατεύεις τον εαυτό σου.
Να φυλάγεσαι.
Να υποστηρίζεις την προσωπικότητά σου.
Να αφήνεσαι.
Πρόσεξε.
Αγάπα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου