Φοβάμαι πως μια μέρα θα μ'αγαπάς μονάχα από συνήθεια
και μόνο επειδή σ'αγαπώ εγώ θα έρχεσαι κοντά μου.
Φοβάμαι πως μια μέρα θα χαμογελάς και θα προσπερνάς,
χωρίς να θυμάσαι, χωρίς να ξεχνάς.
Μια μέρα, θα πλησιάζεις να μ'αγκαλιάσεις
μόνο αν απλώνω εγώ τα χέρια να τυλίξω το κενό.
Μια μέρα θα σε φιλώ κι απλά θα περιμένεις.
Φοβάμαι, μια μέρα θα έχει ξεχαστεί η ένταση στα μάτια σου
ακόμη κι από εμένα την ίδια
και θα ψάχνω με μανία να θυμηθώ γιατί
λέγανε κάποιοι ήμουν ξεχωριστή.
Μια μέρα, μέσα από τους άλλους αιφνιδίως θα με θυμάσαι
και θα σου λείπω μόνο από κοντά.
Θα πάψεις και να με καλείς κοντά σου,
κι όταν στέκομαι ακίνητη στη μέση της αίθουσας,
εσύ δεν θα πλησιάζεις.
Μια μέρα, όταν χορεύεις, ούτε μια στροφή δεν θα θες να με κάνεις
κι οι φίλοι δεν θα μας ζηλεύουν πια.
Φοβάμαι, όταν θα με χαιρετάς δε θα μου κρατάς πια το χέρι ως να φύγω
και τα λόγια σου ποτέ δεν θα τα χάνεις.
Θα 'μαι μια εικόνα από παλιά,
ένα γράμμα στο συρτάρι σου,
τέως αγαπημένο.
Φοβάμαι πως μια μέρα θα είσαι δίπλα μου
και δεν θα έχει καμιά διαφορά.
Δεν θα φροντίζεις να κάθεσαι που και που μακρυά μου
κι εγώ δεν θα τολμώ να ακουμπήσω το πηγούνι μου στον ώμο σου,
ούτε θα κάθομαι δίπλα στην κενή καρέκλα
για να μπορέσεις να κάτσεις πλάι μου.
Δεν θα μου γκρινιάζεις που δεν σου λέω τις σκέψεις μου,
ούτε θα μου κλείνεις το μάτι πειραχτικά.
Δεν θα χαμογελάς με τα σχόλιά μου
και δεν θα με χαζεύεις όταν παίζω.
Σε εμένα, φοβάμαι μια μέρα, δεν θα στηρίζεσαι καθόλου
και θα έχεις εμπιστοσύνη στις μνήμες σου απ' τα παλιά.
Θα με φωνάζεις με το όνομά μου ολόκληρο
και δεν θα θέλεις να είμαι λυπημένη, γιατί κανείς δεν θα έπρεπε να είναι.
Δεν θα με ρωτάς συνεχώς τι έχω
κι όταν λέω πως είμαι καλά, εσύ πάντα θα με πιστεύεις.
Μια μέρα, άμα σε αγκαλιάζω, θα με αφήνεις αμέσως να φύγω
κι αν σε προσπερνώ, δεν θα το σχολιάζεις.
Φοβάμαι πως μια μέρα δεν θα μου ψιθυρίζεις καλημέρα
κι οι εκφράσεις θα περνούν απ'το πρόσωπό σου
ίδιες με αυτές που δίνεις σ' όλους.
Δεν θα με πιάνεις ξαφνικά απ' τη μέση,
θα με ξυπνάς όπως τον καθένα
κι αν φοράω κανένα παράξενο αξεσουάρ, δεν θα το προσέχεις.
Όταν είσαι πιεσμένος θα με κοιτάς ψυχρά,
θα με κοιτάς και δεν θα βλέπεις,
θα με ακουμπάς και δεν θα νιώθεις.
και μόνο επειδή σ'αγαπώ εγώ θα έρχεσαι κοντά μου.
Φοβάμαι πως μια μέρα θα χαμογελάς και θα προσπερνάς,
χωρίς να θυμάσαι, χωρίς να ξεχνάς.
Μια μέρα, θα πλησιάζεις να μ'αγκαλιάσεις
μόνο αν απλώνω εγώ τα χέρια να τυλίξω το κενό.
Μια μέρα θα σε φιλώ κι απλά θα περιμένεις.
Φοβάμαι, μια μέρα θα έχει ξεχαστεί η ένταση στα μάτια σου
ακόμη κι από εμένα την ίδια
και θα ψάχνω με μανία να θυμηθώ γιατί
λέγανε κάποιοι ήμουν ξεχωριστή.
Μια μέρα, μέσα από τους άλλους αιφνιδίως θα με θυμάσαι
και θα σου λείπω μόνο από κοντά.
Θα πάψεις και να με καλείς κοντά σου,
κι όταν στέκομαι ακίνητη στη μέση της αίθουσας,
εσύ δεν θα πλησιάζεις.
Μια μέρα, όταν χορεύεις, ούτε μια στροφή δεν θα θες να με κάνεις
κι οι φίλοι δεν θα μας ζηλεύουν πια.
Φοβάμαι, όταν θα με χαιρετάς δε θα μου κρατάς πια το χέρι ως να φύγω
και τα λόγια σου ποτέ δεν θα τα χάνεις.
Θα 'μαι μια εικόνα από παλιά,
ένα γράμμα στο συρτάρι σου,
τέως αγαπημένο.
Φοβάμαι πως μια μέρα θα είσαι δίπλα μου
και δεν θα έχει καμιά διαφορά.
Δεν θα φροντίζεις να κάθεσαι που και που μακρυά μου
κι εγώ δεν θα τολμώ να ακουμπήσω το πηγούνι μου στον ώμο σου,
ούτε θα κάθομαι δίπλα στην κενή καρέκλα
για να μπορέσεις να κάτσεις πλάι μου.
Δεν θα μου γκρινιάζεις που δεν σου λέω τις σκέψεις μου,
ούτε θα μου κλείνεις το μάτι πειραχτικά.
Δεν θα χαμογελάς με τα σχόλιά μου
και δεν θα με χαζεύεις όταν παίζω.
Σε εμένα, φοβάμαι μια μέρα, δεν θα στηρίζεσαι καθόλου
και θα έχεις εμπιστοσύνη στις μνήμες σου απ' τα παλιά.
Θα με φωνάζεις με το όνομά μου ολόκληρο
και δεν θα θέλεις να είμαι λυπημένη, γιατί κανείς δεν θα έπρεπε να είναι.
Δεν θα με ρωτάς συνεχώς τι έχω
κι όταν λέω πως είμαι καλά, εσύ πάντα θα με πιστεύεις.
Μια μέρα, άμα σε αγκαλιάζω, θα με αφήνεις αμέσως να φύγω
κι αν σε προσπερνώ, δεν θα το σχολιάζεις.
Φοβάμαι πως μια μέρα δεν θα μου ψιθυρίζεις καλημέρα
κι οι εκφράσεις θα περνούν απ'το πρόσωπό σου
ίδιες με αυτές που δίνεις σ' όλους.
Δεν θα με πιάνεις ξαφνικά απ' τη μέση,
θα με ξυπνάς όπως τον καθένα
κι αν φοράω κανένα παράξενο αξεσουάρ, δεν θα το προσέχεις.
Όταν είσαι πιεσμένος θα με κοιτάς ψυχρά,
θα με κοιτάς και δεν θα βλέπεις,
θα με ακουμπάς και δεν θα νιώθεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου